D A R D A N I
Na ishte njëherë një zog
me qiell shumë të gjerë
Shqiponjë e kish emrin,
Flamur e kish mbiemrin.
Në mbretërinë e tokës
ajo ponjë e majamaleve,
e ngjashme me qiellorët
u rritë gjeografisë Ipeve
Shqipja poetike e qiejve
e motshme 15 mijë vjet,
rron fushës së dardanisë
po s’i një lirike e madhe.
E ngjizur nga përenditë
e ajrit dhe të gjelbërimit
një udhë dielli e dijesh
e quaj alfabetin pellazg.
Adhani, një trim dardan
nga shkambijtë e Trojës,
Trojën e pa si e varrosën
kufijtë Ilirisë t’ia rrudhin.
